zondag 31 mei 2009

Einde van deze blog.

We zijn aan het eind van onze reis gekomen, totale afgelegde afstand rond 4500 mijl.
We hopen dat iedereen de blog leuk heeft gevonden. Wij vonden het leuk om de blog bij te houden. Misschien doen we dit nog een keer, we hebben immers geen tornado gezien.
We hebben natuurlijk veel meer foto's gemaakt dan op de blog staat, een ieder zal van de foto's wel een leuke samenvatting maken die op een gezellige avond kunnen worden bekeken.

Chase groeten van Bert, Boelie en Roelof!



Natuurlijk werd er allerlei streken uitgehaald. Hier worden wat miep-miep balonnen opgeblazen die vervolgens al gierend door het restaurant vlogen.












Tour 2 meets tour 3: We maakten kennis met de mensen die de derde tour gaan doen. We hopen dat ze meer te zien krijgen dan wij. Tour 1 zag overigens nog minder dan wij.












We hebben de tour erop zitten. We nemen waardig afscheid van deze twee weken :-))













Badmeester Boelie (midden) maakte nog eens duidelijk dat duiken verboden was maar er stond niet "en nu geen bommetje!"











We zijn terug in Norman, Oklahoma. De plaats waar de tour 2 weken geleden is begonnen.



















Wat die Amerikanen allemaal meezeulen op reis is bijna niet voor te stellen. Maar ja, zo'n ding heet niet voor niets een "mobile home".














De tourmascottes worden nog eens in het zonnetje gezet.

















Het reisdoel van de dag: we gaan richting het begin van de reis, Normal vlak bij Oklahoma City!




vrijdag 29 mei 2009

29 mei 2009






Alex lijkt overdonderd door de afmetingen van het dessert.

Zijn ogen waren groter dan zijn maag?????



















Het lekkerste diner van de deze hele reis kregen wij bij Pappadeux in Fort Worth in een cajun visrestaurant.













Om de tijd wat te doden werd er op de realtime chase log een toneelstuk gedaan met de mascotte die we tijdens deze tour continue aan boord hadden.(http://www.severestudios.com/livechase)
Een maximum van 40 viewers zorgde ervoor dat de aap in de strop terecht kwam....











"Veilig" op de weg op de motor.....













Behalve "tornados" en "dustdevils" kennen we nu ook "smokenados"!

















Hier een plaat van een "dustdevil" die we onderweg regelmatig zagen.














De antennes van de busjes dienden ook vaak als verzamelpunt voor allerlei zaken, in dit geval donuts.















Insectenliefhebber Boelie vond op de grond een dode Texaanse bug. Let vooral op de angel aan het eind van zijn lijf.















Vandaag is een reisdag. We gaan van Fort Stockton naar Fort Worth. Tijdens deze reis is het vooral bijkomen van de jachtdagen en je ogen goed de kost geven. De Amerikanen gaan soms kunstzinnig om met hun windmolens.

Donderdag 28 mei





































































































Vandaag is het chase dag. In de buurt van Fort Stockton ontwikkeld zich een leuk buitje. We gaan op pad om daar wat leuke platen te maken. We gaan richting het "Big Bend National Park". Vlak daarvoor komen we in het dorpje Alpine. Daar wachten we totdat de bui op krachten is gekomen. Kijk naar de plaatjes en beleef net zoveel plezier hiervan als dat wij gehad hebben.
Vooral het rijden door het hart van de bui ging gepaard met veel hagel, best leuk om eens mee te maken.


Hopelijk vandaag dan die graag gewilde supercel met tornado. Bert en Boelie doen hun uiterste best om de weergoden ervan te overtuigen dat wij dit verdienen.

donderdag 28 mei 2009































































































































































































































































Vandaag ging de reis van Abiline, Texas naar Fort Stockton, Texas. We zijn op het zuidelijkste chase terrein ooit van Cloud9 beland. We zijn zelfs door de Border Patrol gecontroleerd of we geen illegale mexicanen aan boord meesmokkelden. Vanuit Fort Stockton zijn we een jacht begonnen op een leuke bui die volgens verwachting "baseball-size hail" zou kunnen produceren. We zijn dwars door de "core" van de bui gereden. De grootte van de hagelstenen was echter maar "dime-sized"
Geniet van de plaatjes, aan het eind hadden we een prachtige zonsondergang, waarbij de zon tussen wolken en bergen onderging, daarbij het terrein en onszelf in vuur en vlam zette.